พระพุทธรูปบูชามีพัฒนาการการสร้างพระพุทธจาก อดีต - ปัจจุบัน ในแต่ละท้องถิ่นแตกต่างกัน ความสำคัญของพระพุทธรูปบูชาในท้องถิ่นเป็นเสมือนสัญลักษณ์ ตัวแทนของพระพุทธเจ้าซึ่งจำลองไว้เพื่อให้ระลึกคุณงามความความดี พระคุณของพระพุทธ พระธรรม ตามแบบอย่างของชาวพุทธ พระพุทธศีล(พระไม้) ของวัดโพธิ์ เป็นอีกหนึ่งโบราณวัตถุทางศาสนาที่มีคุณค่าทางจิตใจต่อผู้คนชาวสวายจีก จากคำบอกเล่าของ พระภิกษุศุภชัย ถาวโร เล่าว่า พระพุทธศีล (พระไม้) องค์นี้มีอายุมากกว่า 100 ปี เป็นพระพุทธรูปที่ทำจากแก่นต้นตาล มีลักษณะสีดำคล้ำ ตั้งอยู่บนฐานรอง หน้าตักประมาณ 20 เซนติเมตร สูงประมาณ 40 เซนติเมตร มีทองคำเปลวติดอยู่บริเวณเศียรพระ มีการแกะสลักจากไม้ เป็นศิลปะเก่าแก่ของช่างไม้เก่าแก่เขมรใต้ เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ด้วยการแกะสลักพระในสมัยก่อนไม่นิยมตั้งชื่อ และไม่ค่อยมีความประณีตเท่าที่ควร เชื่อว่าเป็นฝีมือการแกะสลักของชาวบ้าน ตามความเชื่อของผู้คนในท้องถิ่นถือว่าเป็นพระเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองต้องเก็บรักษาไว้ให้ดี เพราะเป็นมรดกของบรรพชน ในปัจจุบันพระพุทธศีลได้ประดิษฐานไว้ในอุโบสถเก่า ซึ่งอุโบสถเก่าหลังนี้สร้างตามคติความเชื่อของลังกาวงศ์ ตามแบบที่เรียกว่า โบสถ์นํ้า เป็นคติการสร้างโบสถ์แบบหนึ่งในพุทธศาสนาโดยนํ้าที่ล้อมรอบแสดงถึงเขตพัทธสีมา ใช้ประกอบพิธีได้ตลอดเวลา โดยไม่ต้องทำพิธีถอดพัทธสีมา เพราะถือว่านํ้าได้พัดพาไปแล้ว ความเชื่อนี้เข้ามาผ่านคณะสงฆ์ลังกาวงศ์ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 18 โดยพระพุทธศีล(พระไม้) และโบสถ์เก่าวัดโพธิ์ ตำบลสวายจีก ตั้งอยู่ทางทิศเหนือทางเข้าหมู่บ้านสวายจีก



เลขที่ : บ้านเลขที่ 170 หมู่ที่ 2 บ้านสวายจีก ต. สวายจีก อ. เมืองบุรีรัมย์ จ. บุรีรัมย์ 31000

- พระศุภชัย ถาวโร

- ดร.จิรายุฑ ประเสริฐศรี : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ :

-